غزل شماره 99
دل من در هوای روی فرخ
بود آشفته همچون موی فرخ
بجز هندوی زلفش هیچ کس نیست
که برخوردار شد از روی فرخ
سیاهی نیکبخت است آن که دایم
بود همراز و هم زانوی فرخ
شود چون بید لرزان سرو آزاد
اگر بیند قد دلجوی فرخ
بده ساقی شراب ارغوانی
به یاد نرگس جادوی فرخ
دوتا شد قامتم همچون کمانی
ز غم پیوسته چون ابروی فرخ
نسیم مشک تاتاری خجل کرد
شمیم زلف عنبربوی فرخ
اگر میل دل هر کس به جایست
بود میل دل من سوی فرخ
غلام همت آنم که باشد
چو حافظ بنده و هندوی فرخ
معنی بیت های غزل حافظ
معنی بیت های غزل حافظ
بیت 1: دل من در هوای عشق دیدار فرخ (محبوبم) چون زلف او آشفته و پریشان است.
بیت 2: بجز گیسوی مشکین و سیاه او، هیچکس از چهره فرخ بهره مند نشد.
بیت 3: آن گیسوی سیاه او بسیار خوشبخت است که همیشه همراز و همنشین فرخ است.
بیت 4: اگر سرو آزاد و بلندبالا، قامت دلجوی فرخ را ببیند، چون بید، لرزان و هراسان می شود.
بیت 5: ای ساقی، جام شراب ارغوانی را به یاد چشمان افسونگر محبوبم فرخ به من بده.
بیت 6: قامتم همواره از غم دوری از فرخ، همچون ابروی او، کمانی و دوتا شده است.
بیت 7: بوی خوش گیسوی عنبرین فرخ، نسیم مشک تاتاری را شرمسار ساخت.
بیت 8: هر کس هوای کسی را در دل می پروراند و میل دل من به سوی فرخ است.
بیت 9: من برده و غلام همت بلند کسی هستم که همچون حافظ، بنده و غلام زرخرید فرخ باشد.
شرح و تفسیر بیت های غزل حافظ
شرح و تفسیر بیت های غزل حافظ
بیت 1:
بیت 2:
بیت 3:
بیت 4:
بیت 5:
بیت 6:
بیت 7:
بیت 8:
بیت 9:
نتیجه فال حافظ:
آنقدر در حال و هوای یار به وصال فکر کردهاید که زندگی اصلی را فراموش کردهاید و تمام سختیها را به جان خریدهاید. دل و دیده اتان را با گریه به تاراج دادهاید. دیگر اشکی برایتان باقی نمانده است. هرچه تقدیر و قسمت باشد همان میشود. امیدتان را هیچوقت از دست ندهید چون خداوند ارحم و الراحمین است و برای شما بهترینها را رقم خواهد زد. انشاءالله