بیت‌ 1: ای دور شده از برابر دیدگانم، تو را به امان خدا می سپارم و اگر چه جانم را سوختی اما من از دل و جان تو را دوست دارم.

بیت 2:  تا زمانی که جامه مرگ نپوشیده و زیر خاک نروم، باور نکن که دست از طلب تو بردارم.

بیت 3: اگر محراب ابروی خود را به من نشان دهی تا سحرگاهان دست به دعا برمیدارم و بر گردنت حمایل می کنم.

بیت 4: اگر باید به نزد هاروت بابلی بروم، می روم و صد شیوه سحر و نیرنگ می آموزم تا تو را به نزد خود آورم.

بیت 5: ای طبیب بی وفای دل، آرزو دارم که پیش مرگت شوم پس از این بیمار سراغی بگیر زیرا چشم به راه توام.

بیت 6: صد چشمه اشک از دیدگانم روان کرده ام به آرزوی اینکه دانه مهر و محبت در دلت بکارم.

بیت 7: من سپاسگزار خنجر ناز و غمزه یارم که بالاخره خون مرا ریخت و از غم عشق آسوده ام کرد.

بیت 8: من همیشه می گریم و مقصودم از این گریه چون سیل، کاشتن تخم محبت در دل تو است.

بیت 9: از لطف و بخشش خود مرا اجازه ای فرما تا از سوز دلم، لحظه به لحظه در پایت، اشک از دیده ببارم.

بیت 10: حافظ، باده نوشی و شاهد بازی و بی قیدی درخور و شایسته تو نیست با این همه تمامی این کارها را انجام می دهی و باز تو را به خود وامی گذارم.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7:

بیت 8:

بیت 9:

بیت 10: