بیت‌ 1: ای پیغامبر باد صبا تو را به سرزمین سبا می فرستم، ببین که تو را از اینجا به چه جای دوری می فرستم.

بیت 2: دریغ است که پرنده ای چون تو در این سرای پرغم زندگی کند پس تو را از اینجا به آشیانه وفای محبوب می فرستم.

بیت 3: در راه و مسیر عشق، دوری و نزدیکی مهم نیست زیرا من، تو را آشکارا می بینم و برایت دعا میکنم.

بیت 4: هر صبح و شب، کاروانی از دعای خیر هنگام وزیدن باد شمال و باد صبا برایت می فرستم.

بیت 5: برای آنکه لشکر غم تو، سرزمین دلم را خراب نکند، جان گرامی ام را به گروگان به نزدت می فرستم.

بیت 6: ای کسی که از برابر چشمان ما دور شدی و با دل همنشین گشتی، تو را دعا میکنم و برایت درود و ستایش می فرستم.

بیت 7: در چهره خود، آفرینش خدا را تماشا کن چرا که چهره تو آیینه ای است که جلوه گاه یزدان است.

بیت 8: برای آنکه نوازندگان تو را از شوق من آگاه کنند، من ترانه و غزل را همراه ساز و آهنگ می فرستم.

بیت 9: ساقی بیا و باده بیاور زیرا که آواز دهنده ای از غیب این مژده را به من داد که اگر درد را تحمل کنی، برایت دوا می فرستم.

بیت 10: حافظ، ترانه محفل تو یاد آوری نیکو از تو است پس عجله به خرج بده زیرا که برایت اسب و قبا می فرستم تا آماده آمدن شوی.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7:

بیت 8:

بیت 9:

بیت 10: