بیت‌ 1: دلم آواره لولی صفت و شوق آفرینی است که وعده های دروغ می دهد و عاشق کش و نیرنگ باز است.

بیت 2: هزاران لباس پرهیزگاری و خرقه پارسایی فدای پیراهن چاک خورده زیبارویان مهروباد.

بیت 3: نقش خال تو را با خود به گور خواهم برد تا از خال تو، خاک گور من آمیخته با بوی خوش عبير شود. 

بیت 4: فرشته از حال و هوای عشق نا آگاه است، پس ای ساقی، جامی بخواه و خاک آدم را با گلاب، بیامیز. 

بیت 5: بر کفن من، پیاله شراب ببند تا صبح قیامت، به یاری شراب، هراس روز رستاخیز را از دل دور کنم. 

بیت 6:  فقیر و بی چیز و مجروح به آستانه ات آمدم، مرحمتی کن زیرا که جز دوستی با تو، هیچ دستاویز و بهانه ای برای وصال ندارم.

بیت 7:  بیا زیرا که آواز دهنده غیبی دیشب به من گفت که خشنود باش و از تقدیر الهی، فرار مکن.

بیت 8: ای حافظ، اگر به معشوق نرسیدی، وجود خود تو مانع بوده است، زیرا که هیچ چیز مانع عاشق صادق و معشوق نیست.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7:

بیت 8: