بیت‌ 1:  اگر عمری باقی باشد، دوباره به میخانه خواهم رسید و در آنجا . خدمت به وارستگان و قلندران کار دیگری انجام نخواهم داد.

بیت 2:  خوشا آن روزی که با چشمان اشکبار به میخانه بروم و با اشک چشم خود، آنجا را بار دیگر آب بپاشم.

بیت 3:  در میان این قوم، معرفت و شناخت یافت نمی شود، بخاطر خدا، سببی ساز تا گوهر سخن خود را به خریداری عرضه کنم.

بیت 4: اگر یار از نزد من رفت و حق هم صحبتی قدیم را رعایت نکرد، دور باد از من که به دنبال یافتن یاری دیگر باشم.

بیت 5: اگر سرنوشت الهی با من موافق باشد و مرا یاری کند، بار دیگر با حیله ای دیگر، او را بدست خواهم آورد. 

بیت 6:  اگر کرشمه چشم گستاخ او و زلف راهزن مرا بار دیگر به حال خود بگذارند، میل خاطر من به سلامتی و دوری از بلا و حادثه است.

بیت 7:  راز ناگفته و سربسته ما را ببین که هر بار با ناله دف و نی بر سر بازارهای دیگر، با آواز و ترانه بازگفتند.

بیت 8: هر لحظه از این درد و اندوه می نالم که روزگار، هر ساعت با آزار و رنجی جدید، قصد و آهنگ دل مجروح مرا می کند.

بیت 9:  باز با خود می گویم که حافظ در این واقعه و ماجرا تنها نیست، کسان زیادی در این بادیه و دشت زیر شنهای روان، غرقه شده و مدفون شدند.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7:

بیت 8:

بیت 9: