بیت‌ 1:  آن معشوقی که به سبب وجود او خانه ما محل پری رویان بود، همچون فرشتگان، سرتا قدمش از عیب و نقص پاک و مبرا بود.

بیت 2:  دل گفت که به امید و آرزوی او در این شهر اقامت میکنم، بیچاره نمی دانست که یارش آهنگ سفر کرده است.

بیت 3:  نه تنها راز دل ما از پرده برون افتاد و آشکار شد بلکه تا فلک بوده چنین بوده و شيوه او پرده دری و رسوا کردن است.

بیت 4: معشوق خردمند من آن ماهرویی است که با وجود نیکی رفتار، صاحب نظر نیز هست.

بیت 5: طالع ناسازگار و شوم من ماهرو را از چنگ من درآورد، چه می توانم بکنم، چرا که بخت و اقبال من، گردش ماه است که بیش از دو هفته نیست.

بیت 6: ای دل، تو او را معذور بدار زیرا که تو فقیری و او در مملکت حُسن و زیبایی، تاج فرمانروایی بر سر دارد.

بیت 7: ای دل، تو او را معذور بدار زیرا که تو فقیری و او در مملکت محسن و زیبایی، تاج فرمانروایی بر سر دارد.

بیت 8: کنار رود و گل و سبزه نشستن خوب بود، افسوس که آن معشوق، رهگذر بود و نزد ما نماند.⁽¹⁾

بیت 9: ای بلبل عاشق، خود را از این حسادت هلاک کن که هنگام سحر، معشوق تو (گل) با باد صبا مشغول عشوه و عرضه کردن خود بود.

بیت 10: هر گنج سعادتی که خداوند به حافظ داد از برکت دعای شبانگاه و درس صبحگاهی بود.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7:

بیت 8:

بیت 9:

بیت 10: