بیت‌ 1: شراب خالص و ساتی دلپذیر در دام هستند که حتی دانایان و خردمندان دنیا نیز نمی توانند از کمند این دو خود را رها کنند.

بیت 2: اگر چه من عاشقم و لاابالی و مست و گناهکارم، اما هزاران شکر که سایر همشهریانم بیگناه هستند.

بیت 3: ستم کردن شیوه صوفیان و سالکان نیست، ای ساقی باده بیاور که این رهروان راه طریقت، شایستگی این طی طریق را ندارند.

بیت 4: به چشم حقارت به نیازمندان عشق منگر زیرا که این قوم، پادشاهانی بی تاج و کمر شاهانه هستند.

بیت 5: هوشیار باش زیرا آنگاه که باد بی نیازی پروردگار بوزد، هزاران خرمن عبادت و پارسایی را به نیم جو نمیخرند.

بیت 6: کاری مکن که بندگان و غلامان محبت تو از اطرافت بگریزند وگرنه جاہ و جلال دلبری تو درهم شکسته خواهد شد.

بیت 7: من بنده اراده استوار باده نوشان یک رنگ و بی ریا هستم نه آن گروهی که لباس کبود صوفیانه بر تن دارند ولی سیاه دل و بی صفا هستند. 

بیت 8: جز با ادب و متانت به میخانه قدم مگذار زیرا که رهروان طریقتش، محرمان شهریار دل هستند.

بیت 9: درگاه عشق بس والاست پس ای حافظ همتی کن زیرا که عاشقان واقعی، بی همتان و سست عنصران را هرگز نخواهند پذیرفت.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7:

بیت 8:

بیت 9: