بیت‌ 1: به یار گفتم: چه زمانی دهان و لبت مرا کامران میکنند و او گفت؛ به چشم، هر چه تو بگویی، لب و دهانم همان کنند.

بیت 2: گفتم که لبت، از من درخواست خراج مصر را می کند و او گفت: اینان در این سوداگری، کمتر ضرر می کنند.

بیت 3: گفتم که چه کسی به آن دهان کوچکت راه جست؟ گفت این داستانی است که تنها با نکته دانان عشق می توان گفت.

بیت 4: گفتم که بت پرست مشو و با خدا باش، گفت که در کوی عشق هر دو این کارها را انجام می دهند.

بیت 5: گفتم که حال و هوای میخانه، غم را از دل می برد و او گفت: خوش به سعادت کسانی که خود دلی شادمان کنند.

بیت 6: گفتم شراب نوشیدن و خرقه زهد، خلاف آئین مذهب است، گفت: این دو کار را در مذهب پیر مغان می توان انجام داد. 

بیت 7: گفتم: پیر چه نصیبی از لبان لعل فام شیرین خواهد برد؟ گفت: این بوسه شیرین، او را جوان می‌کند.

بیت 8: گفتم که خواجه «قوام الدین» کی عروسی خواهد کرد؟ گفت: آن زمان که ماه و مشتری قرین یکدیگر شوند.⁽¹⁾

⁽¹⁾: قران: قرار گرفتن دو ستاره در وضع خاص، قران ماه و مشتری را بهترین وقت برای عروسی تعیین کرده‌اند.

بیت 9: گفتم که حافظ همیشه برای اقبال و بخت او دعا می کند، گفت: این دعا را فرشتگان هفت آسمان نیز می کنند.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7:

بیت 8:

بیت 9: