فال حافظ برگرفته از کتاب اصلی حافظ شیرازی
غزل شماره 194
سمن بویان غبار غم چو بنشینند بنشانند
پری رویان قرار از دل چو بستیزند بستانند
به فتراک جفا دل‌ها چو بربندند بربندند
ز زلف عنبرین جان‌ها چو بگشایند بفشانند
به عمری یک نفس با ما چو بنشینند برخیزند
نهال شوق در خاطر چو برخیزند بنشانند
سرشک گوشه گیران را چو دریابند در یابند
رخ مهر از سحرخیزان نگردانند اگر دانند
ز چشمم لعل رمانی چو می‌خندند می‌بارند
ز رویم راز پنهانی چو می‌بینند می‌خوانند
دوای درد عاشق را کسی کو سهل پندارد
ز فکر آنان که در تدبیر درمانند در مانند
چو منصور از مراد آنان که بردارند بر دارند
بدین درگاه حافظ را چو می‌خوانند می‌رانند
در این حضرت چو مشتاقان نیاز آرند ناز آرند
که با این درد اگر دربند درمانند درمانند
نتیجه فال حافظ:
ای صاحب فال، انسان بسیار خوب و ساده ای هستی که همیشه نیمۀ پر لیوان را می بینی که گاهی دیگران تو را بخاطر این صفت به تمسخر می گیرند اما تو فریب آن ها را نخور و بخاطر خداوند راهی را که درست است در پیش بگیر تا خداوند تو را در میان مردم عزیز و بزرگ گرداند. عیب تو این است که با یک اتفاق کوچک گمان می کنی که دنیا به آخر رسیده است و ناامید می شوی که این باعث می شود نتوانی تصمیمات درستی بگیری و در کارهایت با شکست رو به رو شوی. دلت را با ذکر و یاد خداوند قوی کن و تنبلی را کنار بگذار. تدبیر و تصمیم گیری برای کارهایت را به دیگران نسپار چرا که تنها با تلاش و کوشش خودت موفق می شوی. ان شالله.