غزل شماره 192
سرو چمان من چرا میل چمن نمیکند
همدم گل نمیشود یاد سمن نمیکند
دی گلهای ز طرهاش کردم و از سر فسوس
گفت که این سیاه کج گوش به من نمیکند
تا دل هرزه گرد من رفت به چین زلف او
زان سفر دراز خود عزم وطن نمیکند
پیش کمان ابرویش لابه همیکنم ولی
گوش کشیده است از آن گوش به من نمیکند
با همه عطف (عطر) دامنت آیدم از صبا عجب
کز گذر تو خاک را مشک ختن نمیکند
چون ز نسیم میشود زلف بنفشه پرشکن
وه که دلم چه یاد از آن عهدشکن نمیکند
دل به امید روی او همدم جان نمیشود
جان به هوای کوی او خدمت تن نمیکند
ساقی سیم ساق من گر همه درد میدهد
کیست که تن چو جام می جمله دهن نمیکند
دستخوش جفا مکن آب رخم که فیض ابر
بی مدد سرشک من در عدن نمیکند
کشته غمزه تو شد حافظ ناشنیده پند
تیغ سزاست هر که را درد سخن نمیکند
نتیجه فال حافظ:
ای صاحب فال، برای موفقیت در هرکاری باید صبر و حوصله داشته باشی به ویژه زمانی که بخواهی یاری را برای دل خود انتخاب کنی. بلند شو و یاعلی بگو و از خداوند در خواست کمک و یاری کن تا هرچه ساخته ای خراب نشود و به حاجت دل خویش برسی. امیدوار باش و ذهن خود را از افکار بد و منفی دور کن تا درهای رحمت خداوند به سوی تو باز شوند. پند و نصیحت بزرگان را آویزۀ گوش خود کن تا ساده و راحت تر به خواسته و آرزوهایت برسی. ان شالله.