بیت‌ 1: دلا، بسوز زیرا که سوختن تو، مشکلهای زیادی را حل می کند و عجز و نیاز شبانه، صدها آسیب و بلا را دور می سازد.

بیت 2: خشم و ملامت یار زیبارو را چون عاشقان بپذیر زیرا که یک غمزه و کرشمه، صدها جور و ستم را تلافی خواهد کرد.

بیت 3: از عالم این جهانی تا عالم معنی و ملکوت همه پرده ها را برای کسی که در خدمت جام جهان بین و ضمیر روشن پیر و مراد کامل باشد، برخواهند داشت.

بیت 4: عشق، طبیی است مسیحا دم و مهربان، اما اگر در تو درد نیاز نبیند چگونه به درمانت بکوشد و چه کسی را درمان کند؟

بیت 5: تو کار خودت را به خدا واگذار کن و دل خود را شادمان نگاه دار زیرا اگر مدعی، به تو رحمی نکند، خدا رحم می کند.

بیت 6: از بخت و اقبال نامساعد خود دلتنگم، آیا میشود که بیدار و دل آگاهی هنگام نیایش صبحگاهی در حق ما دعایی بکند؟

بیت 7: حافظ از غم عشق سوخت و به زلف یار دسترسی نیافت شاید نسیم صبا، به این بخت و اقبال او را راهنمایی کند.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7: