بیت‌ 1: هنگام نماز، کمان ابروی تو در خاطرم آمد و حالتی به من دست داد که حتى محراب هم به فریاد و فغان در آمد.

بیت 2: اینک از من توقع صبوری و خرد و پردلی نداشته باش زیرا آن شکیبایی که تو قبلا از من دیدی همه به باد فنا رفت.

بیت 3: اینک زمان صاف و روشن شدن می رسیده است و مرغان نغمه خوان چمن مست شده اند، و حال، موسم عاشقی و کار اساسی و بنیادی است.

بیت 4: بدی بهبود شرایط و اوضاع دنیا را می شنوم، زیرا که گل همراه خود شادمانی آورد و باد بهاری شادمان از در رسید.

بیت 5: ای عروس زیبای هنر، از بخت و طالع خودت، شکایتی مکن بلکه خانه و حجله زیبایی خود را آراسته کن که داماد (خریدار هنر) آمده است.

بیت 6: گلها و درختان فریبنده اینک همگی به خود زیور بسته اند و تنها دلبر و معشوق ماست که با زیبایی خدادادی آمده است.

بیت 7: درختها که دلبستگی به میوه و بار خود دارند ، زیر بارِ خود دارند . خوشابه حال سرو ، که از کشیدن بار تعلقات آزاد و سر افراز است.

بیت 8: آوازه خوان، از شعر و سخن حافظ غزلی شیوا بخوان تا آن موقع به تو بگویم که دوران خوشی را به یاد آوردم.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7:

بیت 8: