بیت‌ 1: دیشب از آستان وزیر پادشاه قاصد مژده آورد که از پیشگاه سلیمان زمان، دستور خوشدلی و کامرانی صادر شده است.

بیت 2: از خاک هستی ما با اشک چشمانمان، گل بساز زیرا که سرای ویران دل ما را زمان آبادانی رسیده است.

بیت 3: این توصیف بی اندازه ای که از گیسوی یار میکنند تنها نکته و حرفی از هزاران سخنی است که به عبارت می آید و گفته می شود.

بیت 4: ای خرقه آغشته به شراب، عیب هایم را بپوشان زیرا که آن یار پاک و بی گناه برای دیدن من آمده است.

بیت 5: امروز که ماه روشنایی بخش محفل ما در صدر نشسته است، مقام هر یک از زیبارویان مشخص می شود.

بیت 6: همت و ارادهٔ مورچه را ببین که با آن خردی، خود را به تخت سلیمان که تاجش به بلندای آسمان است، رسانید.⁽¹⁾

⁽¹⁾: سوره نمل / آیه ۲۷

بیت 7: ای دل در برابر چشمان گستاخ او، ایمان خود را نگاهدار زیرا که آن چشمان افسونگر و تیرانداز یار، به قصد غارت دل آمده است.

بیت 8: حافظ، تو آلوده و ناپاکی پس از شاه طلب بخشش کن زیرا که آن مایه جوانمردی به جهت پاک گردانیدن تو آمده است.

بیت 9: محفل او چون دریاست پس آن را غنیمت بدان تا در و مروارید یابی، ای زیان دیده، اینک زمان تجارت و سوداگری است.

بیت‌ 1:

بیت 2:

بیت 3:

بیت 4: 

بیت 5:

بیت 6:

بیت 7:

بیت 8:

بیت 9: