معرفی و روش تهیه غذاهای باستانی ایران

امروز قصد دارم غذاهایی باستانی ایران را به شما معرفی کنم. غذاهایی مانند رنگینک ، گووک ، شلشلک و مشتک ؛ پس با من همراه باشید.

1- رنگینک:

رنگینک با خرمای درشت و تازه، آرد ، روغن و مغز گردو تهیه می شود. ابتدا هسته های خرما را می کشند و در هر یک به جای هسته ای که بیرون آورده اند مغز گردو می گذارد؛ سپس آنها را مرتب به صورت عمودی و چسبیده به هم کف بشقاب می چینند.

پس از آن مقداری آرد در ظرفی می ریزند و روی آتش می گذارند و با قاشق به هم می زنند تا خوب سرخ شود به اصطلاح آرد را بو میدهند.

بعد مقداری روغن به آن اضافه می کنند و به هم می زنند تا روغن داغ شود سپس با قاشق بزرگی مخلوط آرد و روغن را به اندازه یک لایه چند میلیمتری روی خرما های چیده شده می ریزند.

وقتی آرد و روغن سرد برای رنگینک کمی سفت شده ،آماده خوردن می شود که بسیار مقوی و خوشمزه است.

2- گووک:

گووک شکلی دیگر از رنگینک است خرمای هسته کشیده و گاهی با هسته را در روغن سرخ کرده می ریزند و آنقدر چنگ می زنند که ذرات خرما با ذرات آرد و روغن مخلوط شود.

سپس این مخلوط را به قطعاتی به اندازه یک خیار و به همان شکل در می آورند. شما می توانید آن را به صورت رولت در آورید یا مانند تصویر بالا در آورید. بستگی به سلیقه شما دارد.

گووک را به صورت تفریحی بین وعده های غذا می خورند و یا به عنوان غذا همراه با نان مصرف می کنند.

یکی دو دانه گووک به خاطر آنکه خیلی سنگین و پر انرژی است یک نفر را کاملاً سیر می کند.

3- شلشلک:

شل شلک در واقع نوعی نان است اما غذای کاملی هم می تواند باشد.

ابتدا به مقدار مورد نیاز آرد را الک می کنند و به تعداد متناسب با آرد در ظرف دیگری تخم‌مرغ می شکنند .مثلا نیم کیلو آرد و شش دانه تخم مرغ لازم دارد.

تخم مرغ ها را انقدر می زنند تا زرده و سفیده اش کاملاً مخلوط شود. روی آرد مقداری آب می ریزند و به هم می زنند تا کاملاً حل شود.

دو پیازه رنده شده، ادویه، نمک و جوش شیرین را با آرد ،تخم مرغ و روغن حیوانی مخلوط می‌کنند و هر بار ملاقه ای را از این مخلوط را در روغن داغ ماهیتابه میریزن.

فوراً به شکل قرص نان می بندند و تقریباً سفت می شود. آن را با کفگیر پشت و رو می کنند تا شل شلک سرخ شود.

4- مشتک:

نوع دیگر نان مشتک نام دارد که کمتر پخته می شود. مشتک را با همان خمیر و وسایل مخصوص می پزند و فرق آن با نان تنک در این است که قطر دایره مشتک کمتر و ضخامت 2 میلیمتر است.

به همین دلیل نمی توان آن را بیش از دو یا سه روز نگه داشت.

اگر آردی که روی آن ریخته می شود گندم باشد، نام آن را پرسوم گندم و اگر آرد جو باشد پرسوم جو می گویند.

نان پرسوم گندم کمی لطیف تر و خوش خوراک تر از پرسوم جو است.

اما برای استفاده در تلیت از نان پرسوم جو استفاده می کنند. نان را پس از پختن کمی در هوای آزاد می گذارند تا خشک شود.